Wprawdzie pełny tytuł sugeruje, że przewodnik nadaje się do wykorzystania w instytucjach, ale spokojnie można wykorzystywać go też do innych celów. Przydaje się jako podręczna ściąga przy pisaniu i redagowaniu tekstów wszelkiej maści. Czy się przydaje?

Z pewnością tak!

Duża część tekstu to uniwersalne zasady pisowni. Oczywiście są fragmenty, które przydadzą się bardziej w urzędach. Są to takie wskazówki jak prawidłowa pisownia różnych jednostek organizacyjnych, czy jak zapisywać informacje dotyczącą papieru, na którym wydrukowano dokumenty.

Jest też instrukcja jak przygotować stronę tytułową, czy okładkę publikacji. Jeśli nie pracujesz w urzędzie i nie tworzysz sprawozdań na potrzeby Unii Europejskiej, to pewnie nie wykorzystasz tych wskazówek. Na uwagę zasługuje też spis instytucji, organów i jednostek organizacyjnych ze skrótami ich nazw i różnymi wersjami językowymi.

Smakowita reszta

Z całą pewnością możesz jednak skorzystać z reszty tej publikacji. „Międzyinstytucjonalny przewodnik redakcyjny” to dużo konkretów, które mogą się przydać każdemu np. jak zapisywać tytuły czasopism, urzędów, co znaczą skróty i lista walut w poszczególnych krajach. Wyjaśniono też jak zapisywać zwroty z „quasi-” i „niby-”, a także jak stosuje się znaki interpunkcyjne. To potężna dawka gramatyki skondensowana do przyswajalnego minimum. Osobiści sięgam po nią zawsze, gdy mam wątpliwości, a dopiero w drugiej kolejności przeglądam książki Wolańskiego i Bańko. Dlaczego? Bo ten przewodnik jest cieńszy i jeżeli problem nie jest zbyt skomplikowany, to jest szansa, że szybko znajdę jego rozwiązanie.

A teraz najlepsze

Przewodnik jest darmowy. Wystarczy, że wejdziesz na http//:bookshop.europa.eu i zamówisz go. Przesyłka trochę trwa, bo idzie z Belgii (chyba). Najważniejsze jest jednak, że przesyłka dotrze do Ciebie za okrągłe zero złotych. Warto, więc poczekać. Jedynym obwarowaniem jest ilość egzemplarzy, które można zamówić. Przysługuje jeden na obywatela. Moim zdaniem to dokładnie tyle, ile może się przydać.